Kur më pyesin kush je ti, unë gjithmonë ju përgjigjem: “Unë jam ëndrra e realizuar e një babai egjiptian, i cili deshironte që femijet e tij te shkolloheshin, pasi jeta dhe shoqëria ku ai jetoj nuk ja dha mundësinë të merrte asnjë titull akademik.
Quhem Dorina Fejzullahu e diplomuar në bachelor për histori dhe gjeografi dhe në master për histori profilin mësuesi.
Risjell në kujtime çaste të cilat kanë qënë të vështira të cilat u kthyen një sfidë e madhe dhe një ndër to ishte diskriminimi në shkollë fillore duke më cilësuar vajza zeshkane por pa e ditur çdo të thoshte, më vonë në gjimnaz por dhe në universitet shikoja vështrime nga mësuesit të cilat mbartnin nota racizmi, që në atë kohë nuk i emërtoja dot, por fajin ja vija “ngjyrës së lëkurës” pa e ditur se kjo ngjyrë është një kulturë. Kuptova që kisha një rrugë të gjatë dhe jo të lehtë përpara meje që duhej të punoja dyfish për të treguar se ngjyra e lëkurës time nuk është harta për të treguar destinacionin e arsimit tim. Studentët në pakicë dhe me të drejta të kufizuara i përgjigjen, çdo sfidë gjatë gjithë kohës, por kjo kërkon më shumë energji, ka thënë Michelle Obama.
Jam këtu sot fal inkurajimit të prindërve të mi të cilët donin që unë bashkë me vëllain tim të ishim pjesë e integrimit të komunitetit egjiptian në shoqerinë shqipëtare, qoftë edhe duke dhënë shembullin tonë pozitiv, i cili në shumë raste ka ndryshuar steriotipet e krijuara për këtë komunitet. Duke u formuar në profilin tim në bachelor kërkoja dicka tjetër dhe më tepër si detyrim ndaj komunitetit tim. Qëllimi im në master ishte të identifikoja disa element të cilët e vërtetojnë më së miri komunitetin të cilit unë i përkas, bazuar kjo në rrugët e vështira në arsimin tim, prandaj, vendosa që këtë punim ta titulloj: Ballkano-Egjiptianët dhe rrugëtimi i tyre.
Ky punim ka qënë një sfidë e madhe, bazuar në faktin që shumë pak dokumenta dhe informacione janë në dispizicion për komunitetin tonë, megjithëatë ashtu siç dhe një nga profesorët e mi e tha, “ky punim është një vlerë e shtuar për komunitetin Egjiptian”.
Edhe pse kërkime të shumta në arkivën e Tiranës libra të botuara për komunitetin tim më kanë bërë më të vetëdijshme për origjinën,historinë,vlerat,trashëgiminë. Duke qënë pjesëmarrëse në një rrjet të gjërë organizatash më kanë ndihmuar si mjet edukues për të ndjekur problematikat e njerëzve nga afër. Organizatat janë deri diku mbështetëse për aq sa i lejohet. Për të qënë e sinqertë botëkuptimi i organizatave përcaktohet dhe nga“grupi i gjakut”, jo të gjithë bëhemi pjesë e një organizate, dhe jo te gjithë mund të japim kontributin tonë për organizata jo-fitimprurëse, por kjo nuk do te thotë qe jo të gjithë nuk punojmë për të integruar komunitetin tonë në shoqerinë shqipëtare. Unë kam njohur persona që me qasjen e tyre kanë arritur të ndryshojnë mentalitetin e shqipëtarëve mbi minoritet me ngjyrë në Shqipëri, dhe kjo si një iniciativë personale.
Ne të gjithë mund jemi pregatitur për të qënë pjesë përbërëse e integrimit tonë, edhe pse unë në këtë ditë të shënuar për ne do ti bëja thirrje institucioneve shtetërore, që të mund të mundësoj integrimin tonë të plotë në shoqërinë shqipëtare, duke filluar që nga punësimi, arsimimi pa dallim, dhe mbi të gjithë trajtimin në bazë të aftësive tona dhe jo në bazë të ngjyrës së lëkurës. Sepse unë isha një viktimë e shoqerisë, që e “ mundi botën”, por ka shumë vajza dhe gra, djemë dhe burra të cilët diskriminimi i ka zhytur në mjerim, dhe i ka lënë viktima të racizmit.
Le te jetë cdo ditë e vitit, një 24 Qershor, kur ne trajtohemi pozitivisht nga mediat, nga organizatat, nga institucionet shtetërore, sepse kështu integrimi nuk do te jetë një rrugë e vështirë.
nga Dorina Fejzullahu
COMMENTS